samotność

"Byłem człowiekiem, któremu świetnie służy samotność. Rozkwitałem dzięki niej, a jej brak był dla mnie czymś tak uciążliwym, jak dla innych brak wody czy pożywienia. Każdy dzień, w którym nie było mi dane jej zaznać, osłabiał mnie. Nie traktowałem tego jako powód do dumy; raczej jako formę uzależnienia."

Wiele mądrości Bukowskiego trafia prosto w sedno. 

Ja niesamowicie intensywnie pożądam samotności i tych chwil tylko dla mnie, ale równie mocno pragnę czasami towarzystwa innych ludzi, nawet jeśli mam z nimi tylko milczeć. 

Mądry artykuł i warto zerknąć : ---> klik

PS - Doczekałam się wczoraj burzy. Gdyby nie przyszła w trakcie prowadzenia przeze mnie spotkania DKK, pewnie skakałabym z radości po kałużach, albo przylepiałabym nos do zakurzonej szyby. Powstrzymałam się resztką sił ;)